Vrijwilligers gezocht!
Een van de vragen die we in sessies krijgen is ‘Hoe vinden we vrijwilligers voor onze vereniging?’ Wat deze vraag uitdagend maakt, is dat het een brede vraag is. Wie zoek je? Wie zou je vaker willen zien op de vereniging? Ouders van jeugdleden bijvoorbeeld? Of de zestienjarige? En voor welke functie zoek je mensen?
Een van onze eerste lessen was:
Hoe breder en groter de vraag, hoe meer mensen gaan dwalen in hun antwoorden. Er kwamen geen unieke, verrassende uitkomsten uit. Geen baanbrekers.
Bij specifiekere vragen zagen mensen het licht branden.
Kortom: hoe concreter de vraag, hoe beter.
Hoe vinden we een nieuwe trainer voor de jeugd? levert andere antwoorden op dan Hoe kunnen we onze jeugd op een unieke manier opleiden tot trainer? Of: Hoe zorgen we ervoor dat we over 3 jaar een bak aan nieuwe trainers hebben?
Nogal logisch, horen we je denken. Toch, vaak wordt de vraag heel breed gehouden in een bestuurs- of commissie vergadering. Door te specificeren wie of wat je zoekt kom je tot andere conclusies en uitkomsten.
In sessies als Welkom op de Club (specifiek voor verenigingen) helpen we de mensen vragen te herformuleren. Vervolgens laten we er diverse tools op los, om uit de vaste denkkaders te stappen.
Even super kort onze aanpak
Of het nu een themabijeenkomst is met meerdere verenigingen, of een sessie bij 1 vereniging: we starten niet zonder energizer. Mensen elkaar beter leren kennen op een energieke manier. Want elkaar kennen, is elkaar mogen, is elkaar vertrouwen, is elkaar gunnen. En is uiteindelijk wel of geen vrijwilligerswerk doen.
We halen vragen op, we helpen specificeren en laten er daarna enkele creatieve werkvormen op los. In elk half uur kan een groep wel 10, 15 concepten bedenken. En het leuke? Ook al zijn de vragen ons bekend, steeds is weer het antwoord anders. Na 10 jaar zien we nog steeds andere uitkomsten.
Uit de van A naar B. Uit de geijkte denkpaden. We kunnen er zo’n 30 werkvormen op loslaten, afhankelijk van de vraag.
Unieke uitkomsten uit sessies ‘Vrijwilligers gezocht’
“Een van de meest memorabele momenten was een sessie waarin ik een dame complete kortsluiting zag krijgen,” vertelt Kyra, een van de facilitators van Start2Create. “We benutten altijd vellen, die vol worden geschreven. Deze dame las een woordgrap van een ander. Er stond geen ‘kookworkshop’ maar ‘coke workshop‘. Eerst wist ze niet waar ze het zoeken moest. Na tien minuten presenteerde ze het uiteindelijk winnende idee voor een snuffelstage voor vrijwilligers. Super concreet, meteen uitvoerbaar. Ze wilde gelijk starten.”
Etienne Verhoeff vertelt over hoe Johan Derksen met zijn gekke schoenen en kapper inspiratie boden. “Het associëren is een uniek proces. In deze sessie was de uitkomst een Ladies Night voor vrijwilligsters. Niet iedereen naar een barbecue eens in het jaar, maar juist in thema’s en dan meerdere keren per jaar. Een andere thema avond werd een dartavond voor mannen.”
‘Uit de Ja, maar… en in de Ja, EN’
Het mooiste effect vinden we misschien wel als mensen hun ‘oordeel uitstellen’. Niet meteen nee of Ja, maar zeggen, en bedenken hoe iets wel kan.
Een bestuurslid van een tennisvereniging kreeg de vraag van een moeder, of diens zoon met een beperking (hersenletsel) kon komen tennissen. Het bestuurslid vertelde ons dat ze normaal een dikke vette ‘nee’ zou verkopen. Door de training dacht ze: wat kan er wel? Ze legde het voor aan de trainer en een anders bestuurslid. Die zagen kansen.
Nog voor de zomer waren er twee activiteiten voor kinderen met een beperking. Er was budget ter beschikking gesteld en de trainer had zich laten bijscholen.
‘Smoelenboek’
Een volleybalvereniging in Haarlem besloot dat zowel bestuur als leden zichtbaarder mochten worden. Vijf mensen vulden op onze tweede avond tal van leuke vragen in. Resultaten werden op de beeldschermen getoond. Ben je geweest, dan stel jij weer nieuwe vragen aan iemand die je nog niet (zo goed) kent.
Een sneeuwbal effect en met direct resultaat voor de vereniging die zo snel gegroeid was. Niet meteen tegen de nieuwe leden roepen ‘vrijwilligers gezocht!’ Eerst elkaar beter leren kennen en investeren in de relatie.
‘Oliebollen uitdelen’
De opdracht was duidelijk: vraag mensen nou NIET om vrijwilligerswerk te doen voor de club.
Maar de vraag was toch, hoe krijgen we onze leden actief als vrijwilliger?
Ja, dat snapten we. De zelf bedachte uitkomst was eerst te investeren in de relatie en pas na drie maanden te vragen wat iemand zou willen betekenen. Oliebollen uitdelen, een praatje maken en zippit. Op je tong bijten.
Vrijwilligers gezocht? Stop hiermee!
Met tien jaar aan voorbeelden van uitkomsten en waar clubs mee experimenteerden, zagen we ook waar clubs mee besloten te stoppen.
Mensen meteen vragen, terwijl ze jou en de club nog niet goed kennen. Of vakjes aankruisen bij het inschrijfformulier van het lidmaatschap.
Wat werkte wel? De een heeft een week nodig, de ander drie maanden, de ander een jaar. Investeren in de relatie en ontdekken wie de ander is, is de basis.
Gefrustreerde oproepen ophangen, direct te zien bij binnenkomst.
Wat werkte dan wel? Concreet omschrijven wat de functie is, op meerdere manieren in beeld brengen en blijven delen. Het liefst met een gezicht erachter. Of op een vrolijke, ludieke manier.
En ook: koude koffie, taken opleggen (zonder uitleg) en vooral de barsleutel zoek raken.
Wat werkte wel? De verrassing zit soms in de kleine dingen en de ruimte die je een ander geeft.
De inspiratiesessie voor verenigingen | Subsidie aan te vragen via lokaal sportakkoord
Welkom op de Club
Onze methodieken geven we door | Clubs optimaal ondersteunen
Ontwikkel je als sportprofessional